Voormalig Brand Oil- en AmiGo-eigenaar Cor Brandsma bevindt zich op 16 tot en met 18 september weer even tussen de tankstations. In zijn galerij ArtCore in Zutphen toont de Duitse kunstenares Elke Seppmann namelijk haar werk, dat in het teken staat van benzinepompen.
Zes jaar geleden verkocht Brandsma zijn bemande Brand Oil- en onbemande AmiGo-stations aan VARO Energy. Samen met zijn zakenpartner en zwager Arjen Sietsma zette hij in ongeveer twintig jaar tijd een exploitatienetwerk op van maar liefst 84 locaties. Toen zijn tien jaar oudere compagnon aangaf dat hij wilde stoppen met het werk, werd ook Brandsma gedwongen zijn toekomst te heroverwegen.
Dat de markt krimpende was en zou gaan veranderen, was voor hem al duidelijk. Zijn zwager uitkopen zag hij niet direct zitten. “Toen heb ik na lang wikken en wegen besloten samen op te trekken en ons bedrijf te verkopen.” Daarbij speelde ook mee dat hij wat van zijn enthousiasme verloor. “Na 20 jaar is de euforie bij sommige dingen wat minder. Je beleving wordt anders. Het kon maar zo voorkomen dat we al twee jaar in bezit waren van een tankstation en ik er nog nooit was geweest, bij wijze van. Bij de eerste twintig locaties die je opent gaat er een fles champagne open en dat is bij de laatste twintig toch anders.”
Kantoorpand met schilderijen
Na het verlaten van de branche moest Brandsma zijn dagindeling opnieuw vormgeven. Hij begon onder andere met vastgoed en het exploiteren van publieke laadpalen. Daar heeft hij er inmiddels zo’n vijftig van. Bovendien zette hij dus zijn eigen kunstgalerie op. “Ik hou heel erg van live muziek en kunst. Ik heb het genoegen om een prachtig kantoor te hebben in een oud pand met hoge muren. Daar hingen wat schilderijen die ik zelf verzameld had. Toen ontstond het idee om een paar keer per jaar een podium te geven aan een kunstenaar, die daar dan ook zelf bij aanwezig is”, vertelt hij.
En zo geschiedde. Hoewel het voor Brandsma vooral nog een hobby is – de galerij is maar beperkt geopend – biedt hij met ArtCore ook een podium. “Toen ik nog in de branche zat ontdekte ik een Duitse kunstenaar en hij schilderde voornamelijk tankstations. Later kwam ik in Apeldoorn een expositie tegen waar Elke Seppmann tentoonstelde. Zij schilderde ook tankstations en dat zie je niet zo vaak. Ik ben haar gaan volgen en net voordat ik stopte met het bedrijf, heb ik ons vlaggenschip (Brand Oil Zutphen), dat toen net nieuw gebouwd was, laten schilderen door haar. Daarna hebben we contact gehouden. Toen het idee van de kunstgalerij ontstond, dacht ik: dan moet ik Elke ook een keer vragen om te exposeren. Van het een kwam het ander.”
‘Prachtig lichtgebeuren’
Sinds jongs af aan heeft de kunstenares een bijzondere interesse in benzinestations. Voor haar als kind waren het namelijk plekken waar niet alleen auto’s van brandstof werden voorzien, maar waar ook de kinderen voorzien werden van chocolade of ijs. Daar komt bij dat ze de plekken gewoon fascinerend vindt. “Voor mij als schilder zijn benzinestations een zeer opwindend motief geweest, een prachtig lichtgebeuren. Het lijken wel UFO’s in het donker met hun felle neonlichten en de bijzondere sfeer.”
(De tekst gaat verder onder de afbeelding)
Een van de schilderijen van Elke Seppmann die tijdens de tentoonstelling te bewonderen zal zijn.
Inmiddels maakte ze tientallen werken waarin tankstations een hoofdrol spelen. Dat deed ze in verschillende formaten. Door het gebruik van olieverf kan ze de lichten zacht of fel laten schijnen, legt ze uit. “Ik heb ook al kleine flipboekjes over dit onderwerp getekend, met fluorescerende verf. Je kunt ze daardoor laten gloeien met een blacklight lamp.”
Twintig doeken
Het Brand Oil-schilderij dat Seppmann voor Brandsma maakte, hangt op dit moment nog in de woonkamer van de oud-tankstationondernemer. Tijdens de expositie komt het voor even in de galerij te hangen, samen met ongeveer tien andere werken over het thema. De overige tien doeken hebben een ander thema, maar vaak eveneens in een nachtelijke sfeer. “Ik heb de kunst wel op tankstations geselecteerd, maar je moet het ook wat breder houden”, zegt Brandsma.
Nu de tankstations hem weer even om de oren vliegen, kriebelt de branche soms wel weer een beetje, geeft hij toe. “Maar ik heb er ook heel veel voor terug gekregen. Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuze om te stoppen, maar wat ik wel eens mis is, zijn de professionele contacten.” Een deel van hen hoopt hij, naast de kunstliefhebbers en de lokale gemeenschap, ook weer terug te zien in zijn ArtCore. Volgens de ondernemer kunnen ook zij hun tankstation(s) laten vereeuwigen op het witte doek, zoals hij dat ooit deed. “Ik stel me voor dat het fantastisch is als je in het vak zit en je op kantoor een prachtig schilderij hebt hangen van een van je tankstations.”
Expositie over laadpalen
Ook Seppmann hoopt op veel belangstellenden voor de expositie en vooral ook op leuke gesprekken. En die kunnen zomaar ontstaan. “Soms ga ik op pad met mijn fiets, kleuren en kleine ezel om tankstations in het donker te verven.” Tankstationhouders kunnen dus zomaar een van hun locaties tegenkomen. Maar dat een van die Nederlandse tankstations ooit weer van Brandsma zelf is, sluit hij uit. Terug naar de fossiele brandstoffen gaat hij namelijk niet meer. “Dat heb ik gehad en ik zal ook niet meer bereiken wat ik bereikt heb”, denkt hij.
Maar met laadpalen is hij nog lang niet klaar. “Of ik over twintig jaar een expositie met schilderijen van laadpalen organiseer? Dat zou mooi zijn. Hoewel ze minder sexy zijn om te schilderen”, lacht hij.
Lees ook:
